Schrijf je in
Blijf op de hoogte van onze nieuwe reizen en events!
Ik hou van nieuwe dingen ontdekken. Nieuwe vormen, ideeën en verhalen. Thuis doe ik dat met boeken, films en muziek. Live is het een pak avontuurlijker, je beleeft het, ontmoet andersdenkend en vreemd pratend volk en leert met hun smaak kijken en eten. Ik dacht ooit dat China alleen maar kitscherige vazen waren en rijstschotel restaurants met haaienvinnensoep als voorgerecht. Je bent rijk als je dat soort foute beelden kunt omzetten in waarheid en met plezier moet toegeven dat je fout was. China is niet alleen een land om te ontdekken, maar is het waard om echt te leren kennen. Je hebt nog nooit Chinees gegeten zolang je niet in China bent geweest. Ik heb er veel reizen gemaakt en begeleid en maakte van het verzamelen van menu’s en klassieke (Sichuan) maaltijden mijn hobby. Om dat te kunnen doen moest ik leren hoe Chinese karakters werken en ze ook kunnen schrijven. Ik ben nooit sinoloog geworden, maar de poëzie en eenvoud in die schijnbaar ingewikkelde taal heeft me altijd gefascineerd. In China wandel je tussen massa’s Chinese tekens, een constant boeiend mysterie (tenzij je Chinees kunt, en dan nog). China is groot, dat weten we allemaal, maar ik had nooit stilgestaan bij de diversiteit van volkeren en de zo unieke grootse natuur die nergens anders in die vorm ter wereld te vinden is en zo ongewild inspiratie werd van een unieke traditie van dicht- en kalligrafische schilderkunst. En weet je, Japanners zijn misschien beleefder, rustiger, we houden meer van hun ingetogen gedrag, maar in China zal je sneller en makkelijker vrienden maken. Geloof me, een reis naar China is het begin van geen einde.
“Let me tell you, never lose your temp! People are like hand, … not every finger is the same.” Deze uitspraak van een jonge Indiër wiens naam ik nooit geweten heb, maar onderweg had ontmoet, ben ik nooit vergeten. Ze hebben zo hun eigen manier van uitdrukken, en ze vertellen ontzettend graag verhalen. India, je houdt ervan, je haat het, het is er claxondruk op straat en tegelijk zit het vol yoga. Het is een rommel van bijeengeraapte geschiedenis met kleuren die wij niet hebben of kunnen bedenken. Je vindt er de meest fantastische monumenten, feeëriek en sprookjesachtig. India is – Echt waar: fantastisch. Ik was er voor het eerst in 1993 en laatst in 2019, en iedereen zei dat het serieus veranderd zou zijn. Ik vond van niet. India was en is nog steeds heerlijk zichzelf. Jazeker het is eigentijds, maar die schijnbaar bijeengeraapte wereld van tempels, onbegrijpelijke godsdiensten en tegenstellingen van rust – drukte, rijkdom – armoede… India is alles uit het leven. Ik ken geen ander land waar een oude kleermaker met een naaimachine bezig is in de holle nis van een gigantisch historische stadspoort (Nawalgarh). Ik hou van dat land, sorry, continent. Mensen zijn er toegankelijk (toch als ze Engels spreken), je ontdekt er ideeën, filosofieën en manieren van denken waarvan je niet eens kunt vermoeden dat het bestaat. Iedereen heeft een reden om naar India te gaan en brengt later eigen persoonlijke verhalen mee.
Toen ik voor het eerst in een stad in Japan buiten mijn hotel stond (Hiroshima) en de richting zocht die ik ging lopen, vroeg ik me af hoe het kwam dat het tegelijk zo vertrouwd, maar toch ook vreemd overkwam. Het was er ongezien proper, schoon, en net en alles leek een heel beredeneerde plaats te hebben. De auto’s blonken, ik heb er geen vuile wagen gezien. En veel wagentjes zijn kleine schattige modelletjes die je hier in Westen niet ziet. Het is verbazend hoe zo’n dichtbevolkt land zo ongezien geordend en georganiseerd is. Er staan bijna overal drankautomaten op de hoek van de straat, er zijn restaurants waar je buiten aan een automaat je bestelling doet, naar binnen gaat en je eten bijna klaar staat. Japan heeft die overbeleefde elegantie die je in China niet hebt. Alles is er afgelijnd, goed uitgedacht, je reist, zo lijkt het door een Zwitsers uurwerk. En dat maakt Japan zo uniek voor mij. De manier van hoe je begroet wordt in een 7eleven, het schattige stemmetje dat je begroet in de lift, de vogelgeluiden die men bedacht heeft om het verkeer te regelen. Vorm, houding, je lijkt in een herkenbare moderne wereld te reizen waar toch alles vreemd anders is. En ja natuurlijk; het eten, ik zou het bijna vergeten.
