Diederik Ranft

Samen met mijn zonen Kurt, Reinhold en Dietmar leid ik deze reis in goede banen. In 1959 bezocht ik Valsesia voor de eerste maal met Kerst en Nieuwjaar met mijn familie, op aanraden van Italiaanse vrienden die in Gent woonden en afkomstig waren van Varallo Sesia. Het viel zeer goed mee. Dus de zomer ook naar daar.

Zo ging het jaren, met vrienden van mijn ouders in de bergen, steeds hoger en steeds steviger. Op +/- mijn 13de lid van de Cai (Club Alpino Italiano), eerste huttentochten, sneeuw en ijs, klauterparcours, begonnen met klimmen…

Toen ik 16 was begon ik de wereld te verkennen d.m.v. van de scheepvaart. Na 4 jaar vaart en 1 jaar aan de slag bij een technisch bedrijf, ging ik weer studeren. Tijdens de zomers verkende ik gedurende 5 jaar Schotland (Cairngorms en de Schotse eilanden ) en volgde er allerlei cursussen, klimmen, oriëntatie, kajak, en nog meer. Ik organiseerde toen mijn eerste reizen voor medestudenten naar Schotland en Italië. Ik werd toen leerkracht Lichamelijke Opvoeding en ging lesgeven buiten het onderwijs.

Aan het begin van de jaren tachtig hebben we met een groepje LO-ers een omnisportvereniging, MASPO, opgestart die de meest verschillende activiteiten aanbod, klassiekers maar ook buiten sporten en sportieve vakanties. Begin de jaren ’90 hebben we ons opgesplitst, een groepje wou het als hobby blijven doen, ik wou het beroepshalve en PONAS was geboren. Ik organiseerde teambuildings activiteiten, schoolactiviteiten Ardennen en buitenlandse reizen. Mijn persoonlijke sportactiviteiten waren de Valsesia / Monterosa en Mont Blanc in de zomer en de Dolomieten in de winter (skiën).

Ondertussen werkte ik voor verscheidene Belgische bedrijven als verantwoordelijke voor Italië en woonde een paar jaar in Zwitserland.

In 2000 hebben we een ruïne gekocht met partners (de Foresteria Valsesia was geboren), sedert 2005 is het een casa per ferie gelegen aan de Sermenza rivier, midden in de bergen voor individuelen, families en groepen. Ik heb Zuiderhuis (toen nog Te Voet) leren kennen door Karel Hons en we werken toch al een tiental jaren samen. Het blijft steeds een leuke uitdaging om een groep te begeleiden (niet evident als je supersporters hebt en goede wandelaars), maar ik probeer altijd in functie van de capaciteiten van de deelnemers de tochten zo te organiseren zodat iedereen aan zijn trekken komt door te differentiëren . Ik probeer ze altijd ook de streek en de bevolking te leren kennen, vb de Sacro Monte di Varallo en de Walser cultuur, Marmo Finto, Gipsoteca, etc.

Favoriete bestemming: De wereld met mijn vrouw, toeristisch, , sportief voor mij Italië / Valsesia

Favoriete trekking: Alagna, Testa Nera, Barba Ferrero (prachtig zicht op de Monte Rosa, bij goed weer)

Favoriet gerecht: Cotechino con lenticchie (brengt geluk) en pasta frutti di mare

Favoriete muziek: Jaren ’60, ’70,’ 80 en Italiaanse volksmuziek

Favoriete literatuur: Algemene geschiedenis, scheepvaart, gidsen over de bergen en wandelen en De Acht Bergen (Paolo Gognetti – speelt zich af in de regio waar ik mijn jeugd doorbracht )