Montenegro door mijn roze bril – een ode aan avontuur en verwondering

Soms is reizen geen aaneenschakeling van hoogtepunten, maar een verhaal van verwondering dat zich afspeelt tijdens elke bocht, elk onverwacht moment, elke glimlach. Montenegro omarmde ons met die rauwe, ongetemde charme die zich niet laat vatten in cliché’s of polaroids. Een ongerept avontuur, wirwar van besneeuwde bergen, zonovergoten valleien, kleine heldenmoed en eindeloze nieuwsgierigheid, dat was onze tocht, met mijn pen in de aanslag voor jullie als persoonlijke reissoundtrack.

Montenegro’s bergen ontdekken: avontuurlijke routes en authentieke berghutten

Onze ontdekkingstocht begon na een eerste avond met het oefenen van enkele lokale woorden, in gezelschap van lokaal gegist druivensap terwijl de tijd leek te vertragen. Daarna doken we Montenegro écht in: weg uit Podgorica, de bergen tegemoet, hoogtemeters maken terwijl de 4×4 al grommend nieuw terrein vond. We baanden ons een weg door landschappen die zich niet laten beschrijven: rotsen in laagjes, een palet aan groentinten, watervallen, bronnen, en zelfs grazende schapenkuddes en keurige in de pas lopende varkens op avontuur langs de weg.

Hier, boven de duizend meter, voelt alles anders. De gastvrijheid is tastbaar, zelfs als woorden tekortschieten. Overal, in hutten verstopt in het hooggebergte, worden we verwelkomd als oude vrienden. ‘Hvala’ klinkt telkens opnieuw – dankjewel – en dat wordt het mooiste souvenir van deze reis.

De kou en sneeuw van een onverwachte, vroege winter dwingen ons tot aanpassingsvermogen. Zonder verwarming, bedolven onder dekens en met hete waterflessen aan de voeteneinden, overleven we ijskoude nachten in houten bergkatuns, met gastvrouwen die hun eigen kazen presenteren en warmte in eenvoud vinden. Bescheiden comfort, maar groots in gastvrijheid.

Montenegro Alpen: ruige natuur, sneeuw, en de kracht van het berglandschap

Het Prokletije National Park, de ‘vervloekte bergen’, doet zijn naam alle eer aan. Ambitieuze plannen worden keer op keer door dikke sneeuw en moeilijk begaanbare wegen doorkruist. We vinden avontuur in omwegen, kracht in vriendschap, vreugde in teamwork: auto’s wegduwen, samen improviseren, elkaars sterke kanten benutten. Hier leer je snel dat de natuur niet buigt – en dat je zelf soms mee moet buigen.

De besneeuwde toppen dwingen respect af. Sneeuwraketten aan, diep ingegraven in glinsterende decimeters sneeuw, dromen van vergezichten en drielandenpunten. Het lukt niet altijd, dus vieren we juist het onderweg-zijn, de luchten vol lawinegerommel, de warme thee na een dag vol koude vingers. We lachen om tegenslag, bouwen forten van dekens, en worden elke dag meer één met dit land dat haar geheimen alleen prijsgeeft aan wie haar tempo volgt.

Natuurervaringen in Montenegro: paardrijden, wildlife en stille bergtochten

Tussen de avonturen in de bergen vinden we rust in het ritme van de natuur en dieren om ons heen. Eén ochtend worden we gewekt door een hongerig knaagdier in ons houten hutje. Later trekken we te paard en in gezelschap van Bobby, het vrolijke hondje van Raco, de mist in. De ochtendstilte wordt afgewisseld door vrolijk gekwek en diepe gesprekken, terwijl de bergen zich hullen in een spel van wolken en zon.

We klauteren langs bergmeren als spiegels, midden in de knerpende sneeuw, en leren dat veiligheid voor avontuur gaat wanneer de bergen zich ongenadig tonen. Soms verrast een vriendelijke hond ons door wel drie keer terug te keren, kilometers ver – een onverwachte metgezel die ons hart steelt en onze reis verzacht. Het afscheid is altijd een beetje bittersweet, maar dat hoort bij reizen.

Van Montenegro’s bergen naar de Adriatische kust: contrasten in één rondreis

Montenegro is ook het land waar lange autoritten nooit saai zijn: kronkelende wegen leiden ons door herfstbossen in goud-en aubergine-tinten, langs putten, plassen en steile kloven. Adrenaline zoeken we op de zipline over de Tara-kloof, Europa’s diepste, waar angst en plezier zich vermengen tot pure euforie.

Geen dag zonder verrassingen: logies zonder elektriciteit door een gevallen boom, afdalingen op ijzige wegen, en manshoge modderpoelen die vragen om improvisatie. Maar telkens is er die Montenegrijnse gastvrijheid, een warm welkom bij een knetterende haard, borden huisgemaakte specialiteiten en een kruidige thee om de dag af te sluiten.

Eindelijk zee – een andere kant van Montenegro

En dan eindelijk: frisse zeelucht. In het schilderachtige Perast is de overgang van ruige bergen naar kalme kust bijna filmisch: ontwaken met uitzicht op zacht kabbelend water, de geur van zout en vis, zachte nachten in riante bedden. We transformeren van berggeiten naar prinsessen aan zee en laten ons verwennen met gastronomische hoogstandjes en dat allemaal net niet met de voetjes in het water.

Kotor overvleugelt ons met zijn kronkelende straatjes en talloze katten, het historische hart dat klopt tussen oude stenen muren. Budva, druk en chaotisch, herinnert ons eraan dat het leven van een reiziger soms een kapotte zijspiegel oplevert – en dat de ware ontspanning vaak pas komt als je alles durft los te laten.

Montenegro rondreis: rauwe natuur, warme gastvrijheid en onvergetelijke ontmoetingen

Als ik terugkijk, denk ik niet meteen aan één enkele top of één heroïsche wandeling. Het zijn de uren stilte in de bergen, de lachbuien na een bizarre hindernis, de warme handen van een gastvrouw, en het steeds opnieuw verbaasd zijn over hoe mooi, puur én onvergevingsgezind de natuur kan zijn. Montenegro laat zich niet snel temmen, maar geeft zoveel terug aan wie met verwondering rondkijkt en zijn comfortzone leert uitrekken.

Dus dwaal mee. Laat je meevoeren door de ruige bergen, de zachte valleien, de gastvrijheid, de tegenslagen en de triomfen. Ontdek Montenegro – een land dat niet in dag tot dag te vatten is, maar als avontuur leeft in elke glimlach, elk uitzicht, elke onverwachte ontmoeting.

Bekijk zeker mijn reis eens op Polarsteps via deze link!

Auteur: Laura De Poortere