Ellen in Toscane: Val d’Orcia

door Ellen Bordinckx

Tijdens de paasvakantie 2018 ging ik op verkenning in Toscane. Lang geleden heb ik hier allerlei steden bezocht, maar de natuur was me nog totaal onbekend.

Ik vloog vanuit Charleroi naar Pisa. De verbinding Pisa – Siena is vrij eenvoudig met de trein, maar je moet wel op een verplaatsing van 2 uur rekenen. Dankzij een vroege vlucht, had ik in de namiddag nog ruim de tijd om Siena wat te verkennen. Wat een mooie stad! Het is oprecht nog één van de meest authentieke steden die ik heb gezien. Op het Piazza del Campo is het gezellig vertoeven op 1 van de vele terrasjes, of je zet je gewoon ergens op het plein met een lekker Italiaans ijsje.

De volgende dag was het zover. Ik vertrok te voet richting More di Cuna met als einddoel van de reis San Quirico d’Orcia. Ik kom regelmatig de wegwijzers tegen van de beroemde Via Francigena. Echter kom ik amper iemand tegen. Eens ik Siena volledig achter mij heb gelaten, hoor je niets anders dan stilte. Wat een zaligheid. Iets na de middag kom ik aan op de eindbestemming van vandaag.

Op dag 3 staat een wandeling van More di Cuna naar Buonconvento op het programma. In het begin van de wandeling ontdek je 1 van de vele verborgen schatten die Toscane te bieden heeft: Grancia di Cuna. Het gebouw is indrukwekkend en je kan het herkennen aan de kleur van rode bakstenen. Tijdens deze tocht word je regelmatig beloond met prachtige vergezichten wanneer je telkens op een heuveltop komt. Het weer was fantastisch, waardoor ik enkele kilometers ver kon kijken.

De dag erna vertrok ik richting Montalcino. Dit gezellig charmant dorpje ligt helemaal bovenaan een heuveltop. In het begin van deze tocht wandel je vooral tussen de groene cipressen en de vele wijngaarden. Als je geluk hebt, zie je zelfs enkele wijnboeren aan het werk. Na een kleine 3 uur wandelen, begon de tocht omhoog naar het dorpje. Dit is het pittigste stuk van de hele route, maar de moeite meer dan waard! Je kan regelmatig pauzeren (wat wel van pas kwam) om de mooie vergezichten te bewonderen. Eens aangekomen in Montalcino kan je verder wandelen tussen de vele kleine straatjes. Je wandelt pal door het centrum om naar je hotel te gaan, of rechtstreeks naar de wijnproeverij. Cantina Villa I Cipressi heeft vele lekkere wijnen die je kan proeven, samen met enkele hapjes. Je krijgt ook een uitgebreide rondleiding op het gebied, zeker de moeite waard! Tip: buiten de wijnen hebben ze ook voortreffelijke honing.

Om de stijfheid uit de benen te wandelen van de “klim” naar Montalcino, staat er vandaag een rustige wandeldag op het programma: een wandeltocht naar de abdij van Sant’Antimo met een aansluitend bezoek. De abdij ligt onderaan de heuvel, waardoor je eerst helemaal naar beneden wandelt, en bij de terugkeer weer terug naar boven. De abdij is terug in gebruik sinds 1992, waardoor een bezoek zeker aan te raden is. Na de wandeling is er een wijnproeverij voorzien in het centrum van Montalcino. Samen met enkele tapas proef je van heerlijke wijnen. Als je geluk hebt, kan je zelfs een heerlijke Brunello di Montalcino proeven!

Op de voorlaatste wandeldag wandelen we van Montalcino naar San Quirico d’Orcia. Hier wandel je grotendeels door velden. Tegen het einde van de tocht kom je voorbij enkele olijfgaarden. San Quirico is ook een heel charmant dorpje en heel rustig, zeker buiten de schoolvakanties. In de namiddag is het gezellig vertoeven op een terrasje in de zon met heerlijke bruschette.

Als laatste wandeling staat er een lichte tocht naar Bagno Vignoni op het programma. Het is een tocht door de natuur, met een vleugje cultuur. Onderweg naar Bagno Vignoni kom je eerst nog een kleine burcht tegen waar je even kan doorslenteren.

Eens aangekomen in Bagno Vignoni, ontdek je de thermale baden. Het eerste bad dat je tegenkomt is niet toegankelijk om te zwemmen. Je ziet hier echter wel continu stoom afkomen, en occasioneel komt er eens een bubbel tevoorschijn. Na een lekker tasje koffie en een kort bezoek aan enkele ruïnes, keerde ik terug naar San Quirico d’Orcia door bosgebied. Met af en toe een hertje in het vizier, genoot ik van de laatste mooie uitzichten die Toscane te bieden heeft.

Na het ontbijt is het tijd om terug te keren. Wegens iets wat ongunstige vluchturen, blijf ik nog een dag extra in Pisa. Deze stad is ook de moeite waard om te bezoeken. Echter was het wel even een aanpassing: je kwam in een drukke stad nadat je enkele dagen rustig in de natuur hebt vertoefd waar je zelden iemand tegen kwam.

Kortom, Toscane heeft heel wat moois te bieden. Deze reis is zeker geschikt voor iedereen die graag wandelt, maar ook geniet van de lokale cultuur en het proeven van heerlijke wijnen.