Niels in Nepal: een kennismaking

The chase is better than the catch

Edmund Hillary, die in 1953 samen met Tenzing Norgay voor het eerst de top van Everest bedwong, schrijft in zijn reisverslagen: “It is an act of worship just to sit and look at high mountains”. In navolging van Hillary beschrijven Peter Matthiessen (De sneeuwluipaard,1978) en Paolo Cognetti (Zonder de top te bereiken, 2020) in hun reisverslagen meesterlijk de kunst van het onderweg zijn, het stilzitten en het bewonderen. Over hoe dat onderweg zijn in Nepal niet enkel een fysieke maar ook een spirituele ervaring wordt. Ook Niels Visser, sinds eind 2021 deel van het Zuiderhuisteam, kan zijn voorliefde voor Nepal niet onder stoelen of banken steken.

“Mijn innige band met Nepal is ontstaan toen ik in 2015 met Zuiderhuis voor het eerst buiten Europa reisde. De groepsreis Oog in oog met de hoogste toppen was een intense kennismaking met Nepal, maar ik wou al gauw meer. Ik wou het land van binnenuit leren kennen. In 2016 besloot ik er 6 weken alleen op uit te trekken in Nepal. Ik ondernam onder meer een motortour en klom tot bij Everest Base Camp.”

“In Nepal is onderweg zijn aangenamer dan aankomen”

Everest Base Camp (5364 m) ligt aan de zuidkant van de berg en dient als rudimentaire uitvalbasis voor bergbeklimmers die een toppoging wagen. Het kamp wordt bovendien gebruikt als rustplaats om te acclimatiseren aan de grote hoogte. Het is ook de eindmeet voor heel wat sportieve wandelaars die via Namche Bazaar en Gorakshep de Everest bereiken. Het kamp is op zichzelf echter geen doel: “Boven aankomen is saai. Je kan de Everest vanuit het basecamp ook niet zien. Het aangenaamste is onderweg zijn, niet per se aankomen. The chase is better than the catch.”

Ingetogen fierheid

De Nepalese bevolking is volgens Visser meteen een van de grootste troeven van het land: “De meerderheid heeft een lagere levensstandaard dan wat wij in België gewoon zijn. Die mensen dragen dat met een soort ingetogen fierheid. De levensstijl en het lot waarmee ze geboren zijn. Ik zie daar nooit iemand kwaad worden of klagen. Ze blijven altijd hopen, altijd proberen en altijd glimlachen. Dat trekt mij ongelooflijk aan.”

“Je wordt als reiziger niet aangeklampt in Nepal. Ze zien je niet als een wandelende geldplant, ook al zal je niet kunnen verstoppen dat je een andere welvaartstatus hebt. Als reiziger is respect dan ook cruciaal. Zeker als je foto’s gaat nemen van de lokale bevolking. Vraag het even vooraleer je het dagelijkse leven van mensen binnendringt. Nepalezen zijn in het algemeen zeer dienstbaar, dus je voorgevoel zal niet altijd kloppen.”

“Ik zie in Nepal nooit iemand kwaad worden of klagen”

Op de vraag of Visser een cultuurshock ervoer toen hij voor het eerst naar Nepal reisde in 2015 is het antwoord resoluut neen. “Ik hou van prikkels. Je komt aan in Kathmandu en je ziet alles en iedereen door elkaar lopen en rijden. Ik was high van al die prikkels en immens nieuwsgierig naar alles. De cultuurshock kwam als ik terug in België was. Alles is geregeld en saai. De efficiëntie en snelheid waarmee wij in het westen met elkaar omgaan, kennen ze daar niet.”

Samundra

“Ik wou echter ook iets terugdoen, iets zinvol.” Niels had ondertussen een goede band opgebouwd met onze lokale partner in Nepal en eenmaal thuis richtte hij samen met enkele anderen de vzw Samundra op, een vzw die ter plaatse de vzw Samundra Nepal ondersteunt. Een bijzondere constructie, maar daar zit een verhaal achter.

“Echt samenwerken wil zeggen luisteren. Wij kennen Nepal niet, hoe hard wij ons best ook doen en hoeveel keer we er ook naartoe gaan. Je mag niet de arrogantie hebben te denken dat je weet wat ter plaatse nodig is. Je moet naar de Nepalezen zelf luisteren, dat is de meest doeltreffende manier van ontwikkelingssamenwerking. Lokaal eigenaarschap is cruciaal.” Enkele van de projecten waarbij Samundra de lokale vzw ondersteunt zijn onder meer het opstarten van een kiwi-plantage, schoolkinderen van arme arbeiders ondersteunen, health camps rond baarmoederverzakking verderzetten en medische infomercials op de provinciale radio.

Tal van troeven

Naast ontwikkelingssamenwerking verzorgt Niels sinds 2021 ook de individuele en groepsreizen van Zuiderhuis naar Nepal. De grootste troef van Nepal is ongetwijfeld de diversiteit, niet alleen cultureel maar ook wat je er als reiziger allemaal kan doen: “Je kan jezelf een week in een klooster opsluiten maar ook heel avontuurlijk raften of canyoning. Je waagt je aan een trekking naar de Annapurna of Everest, of gaat neushoorns spotten in Chitwan Nationaal Park. Er valt zoveel te doen en ontdekken!”

Zuiderhuis organiseert in Nepal drie ’toeristische’ trekkings: “Onze groepsreizen zijn een ideale eerste kennismaking met Nepal. In een land met zoveel reismogelijkheden heb je een inleiding nodig, een kaart in je hoofd. Nadien kan je je gaan verdiepen. Nepal – met al zijn prikkels – leren kennen is een proces en daar neem je best je tijd voor.” Het is die rol die Niels ook bij Zuiderhuis zal gaan vervullen. Nieuwe reizigers warm maken voor ‘zijn’ Nepal en meer ervaren reizigers op weg zetten met unieke reisroutes en kennis. Welkom!